-
1 cīnctus
cīnctus P. of cingo.* * *Icincta, cinctum ADJsurrounded/encircled; surrounded (by friends/people/enemy); bordered, enclosed; having one's dress girt in special way; fastened roundIIw/alte -- for action
girdle, method of girding clothes; crown/garland; belt -
2 cīnctus
cīnctus ūs, m [cingo], a girding: Gabinus, a manner of girding the toga: incinctus cinctu Gabino, L.: cinctu Gabino Insignis, V.* * *Icincta, cinctum ADJsurrounded/encircled; surrounded (by friends/people/enemy); bordered, enclosed; having one's dress girt in special way; fastened roundIIw/alte -- for action
girdle, method of girding clothes; crown/garland; belt -
3 cinctus
1.cinctus, a, um, Part., from cingo.2.cinctus, ūs, m. (post-class. access. form cinctum, i, n., Scrib. Comp. 163, Isid. Orig. 19, 33, Pophyr. ad Hor. A. P. 50) [cingo].I.Abstr., a girding (rare):II.cottidiani cinctus,
Plin. 28, 6, 17, § 64; cinctus Gabinus, a manner of girding, in which the toga was tucked up, its corner being thrown over the left shoulder, was brought under the right arm round to the breast (this manner was customarily employed in religious festivals), Liv 5, 46, 2;incinctus cinctu Gabino,
id. 8, 9, 9 (for which, id. 10, 7, 3: incinctus Gabino cultu);Quirinalt trabeā cinctuque Gabino Insignis,
Verg. A. 7, 612 Serv; Inscr Orell. 642; Isid. Orig. 19, 24, 7; Dict. of Antiq.— -
4 Erythrogonys cinctus
ENG red-kneed Dotterel -
5 Parus cinctus
ENG Siberian titNLD bruinkopmeesGER LapplandmeiseFRA mesange lapone -
6 Ptilinopus cinctus
ENG black-backed fruit-dove -
7 Rhinoptilus cinctus
ENG three-banded courser -
8 Rhynchortyx cinctus
ENG tawny-faced Quail -
9 Saltator cinctus
ENG masked Saltator -
10 cingo
cingo, xi, nctum, 3, v. a. [cf. Gr kullos, kurtos;I.Lat. curvus, and clingo,
Curt. Griech. Etym. p. 545 sq. ], to go round in a circle, to surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown, etc. (class. in prose and poetry).PropA.In gen.:B.quid autem interius mente? Cingatur igitur corpore externo,
i. e. it must be enclosed in a body, Cic. N. D 1, 11, 27:non enim coronà consessus vester cinctus est, ut solebat,
id. Mil. 1, 1; cf.:judicium insolitā trepidum cinxere coronă,
Luc. 1, 321;tris (navīs) Eurus... Inhdit vadis atque aggere cingit harenae,
Verg. A 1, 112: cincta serpentibus Hydra, id. ib 7, 658: pennae ritu coepere volucrum Cingere utrumque latus, to cover, Ov M. 6, 718, apio fasces et secto cingere porro, Col. 10, 371.—Esp.1.To surround the body with a girdle, to gird on (the sword), to gird; esp. freq in pass. with abl., to be girded, encircled with something. iam quasi zonā, liene cinctus ambulo, Plaut Curc. 2, 1, 5; Curt. 3, 3, 19; cf.:2. a.cui lati clavi jus erit, ita cingatur, ut, etc.,
Quint. 11, 3, 138:ut cingeretur fluxiore cincturā,
Suet. Caes. 45:Hispano cingitur gladio,
Liv. 7, 10, 5; 38, 21, 13; Suet. Calig 49:ferro,
id. Aug. 35: ense, Ov F. 2, 13: cingor fulgentibus armis, Verg A. 2, 749; 11, 188, 11, 536; his cingi telis, id ib. 2, 520: ense latus cingit, Ov F. 2, 784; cf. Stat. Th. 4, 41:cinctas resolvite vestes, Ov M. 1, 382. filios balteis,
Vulg. Lev 8, 13.— Poet., in pass with acc. (cf. accingor, II., and Zumpt, Gr §458): inutile ferrum Cingitur,
Verg. A. 2, 511: cinctaeque ad pectora vestes Bracchia docta movent, Ov M. 6, 59.—Without case: Syrinx, Ov M. 1, 695;puer alte cinctus,
Hor. S. 2, 8, 10.—Hence, in late Lat. cinctus = armis instructus, armatus, armed, equipped, enrolled:cinctus in aliā militiā,
Dig. 39, 1, 38; cf. ib. 39, 1, 25.—As a girding up of the Roman dress was necessary in pursuits requiring physical action, hence, cingor (cf accingor), to make one ' s self ready for any thing, to prepare:cingitur, certe expedit se,
Plaut. Am. 1, 1, 152;cingitur ipse furens certatim in proelia Turnus,
Verg. A. 11, 486; cf.supra,
Quint. 11, 3, 138; Hor S. 2, 8, 10; Ov. M. 6, 59.—Of the head:b.muralique caput summum cinxere coronā,
Lucr. 2, 607; cf.Ov A. A. 3, 392 tempora floribus,
Hor. C. 3, 25, 20;Verg A. 5, 71: spicis,
Tib. 2, 1, 4 et saep.:comam lauro,
Hor. C. 3, 30, 16; cf.:Graias barbara vitta comas,
Ov. Tr. 4, 4, 78; Verg. A. 12, 163: de tenero cingite flore caput, Ov F 3, 254.— Poet.:Atlantis, cinctum assidue cui nubibus atris Piniferum caput et vento pulsatur et imbri,
Verg. A. 4, 248; 7, 658; Prop. 4 (5), 1, 61.—To encircle other parts of the body:3.cujus lacertos anuli mei cingant,
Mart. 11, 100, 2.—Of places, to surround, encircle, invest, enclose (the prevailing signif. in prose, esp. in the histt.; syn.: circumdo, claudo): (Tellus) oras maris undique cingens, Lucr. 6, 633; Cat. 64, 185; 64, 286:4.flumen Dubis paene totum oppidum cingit,
Caes. B. G. 1, 38 provincia mari cincta, Cic. Fl. 12, 27:urbe portus ipse cingitur et continetur,
id. Verr. 2, 5, 37, § 96 Zumpt:quod moenibus cingebatur,
Tac. A. 13, 41:quae (terra) magnā ex parte cingitur fluctibus, speciem insulae praebet, etc.,
Curt. 3, 1, 13; 8, 10, 23; Ov A. A. 2, 469: cingitur insula tribus millibus passuum, i.e. has a circuit of, etc., Plin. 6, 12, 13, § 32.— Poet.:cinxerunt aethera nimbi,
covered, Verg. A. 5, 13:medium diem cinxere tenebrae,
Sen. Herc. Fur. 939.— Trop.;diligentius urbem religione quam ipsis moenibus cingitis,
fortify, Cic. N. D. 3, 40, 94.—In milit. lang., to surround a place or army for defence or in a hostile manner, to fortify, to invest, be set, besiege:5.coronā militum cincta urbs,
Liv. 7, 27, 7: castra vallo, id 7, 39, 8 equites cornua cinxere. covered, id. 23, 29, 3:ultimum agmen validā manu,
to cover, Curt. 4, 13, 30:urbem obsidione,
to besieye, Verg. A. 3, 52;dextera cingitur amni,
id. ib. 9, 469:(hostem) stationibus in modum obsidii,
Tac. A. 6, 34:cingi ab armis hostium,
Ov. P. 2, 8, 69; Tib. 2, 3, 37, Prop. 3 (4), 3, 42.—Trop Sicilia multis undique cincta persons. Cio. Imp. Pomp 11, 30.—To escort, to accompany inermi item regi praetor Achaeorum et unus ex purpuratis latus cingebant, Liv 32, 39, 8:C.dum latus sancti cingit tibi turba senatus, Ov P. 4, 9, 17: nec noscitur ulli, Agminibus comitum qui mode cinctus erat,
id. Tr. 1, 5, 30:cincta virgo matrum catervā, id M. 12, 216, Vell 2, 14, 1,
Tac. A. 1, 77;Sil 4, 448,
Claud. Rapt. Pros. 2, 322 —To peel off the bark around:cingere est deglabrare,
Dig. 47, 7, 6 Pr, cf. Plin 17, 24, 37, § 234 sqq. -
11 cingō
cingō xī, īnctus, ere, to go around, surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown: Cingatur (mens) corpore: coronā consessus cinctus est: (navīs) aggere cingit harenae, V.: os cinctum serpentibus. — To surround with a girdle, gird on, gird; esp. pass. with abl, to be girded, be encircled: sacerdotes Pellibus cincti, in leather girdles, V.: Hispano cingitur gladio, L.: cingor fulgentibus armis, V.: ense latus cingit, O.: cinctas resolvite vestes, O.: inutile ferrum Cingitur, V.: cinctae ad pectora vestes, O.: puer alte cinctus, i. e. ready, H.— Pass, to gird oneself, make ready, prepare: Cingitur in proelia, V.—To encircle with a garland, crown. tempora pampino, H.: tempora ramis, V. de tenero flore caput, O.—Of places, to surround, encircle, invest, enclose: civitas cincta Gallorum gentibus: flumen oppidum cingit, Cs.: urbe portus ipse cingitur: mare, quo cingi terrarum orbem fides, bounded, Ta.: cinxerunt aethera nimbi, covered, V.—Fig.: diligentius urbem religione quam ipsis moenibus, fortify.—In war, to surround, fortify, invest, beset, besiege: castra vallo, L.: equitatus latera cingebat, Cs.: urbem obsidione, to besiege, V. — Fig.: Sicilia multis undique cincta periculis, beset: flammā Reginam, envelope in the fire of love, V.—To escort, accompany: regi praetor et unus ex purpuratis latus cingebant, L.: cincta virgo matrum catervā, O.* * *cingere, cinxi, cinctus V TRANSsurround/encircle/ring; enclose; beleaguer; accompany; gird, equip; ring (tree) -
12 Gabiensis
Găbĭi, ōrum, m. [Sanscr. gambhas, mouth; Gr. gamphê, jaw; cf. Saxon camb; Engl. comb ], an ancient city of Latium founded by the Sicilians, twelve miles from Rome and eleven from Prœneste, now Castiglione, Liv. 1, 53 sq.; 24, 10; 26, 9; Verg. A. 6, 773; Hor. Ep. 1, 11, 7; 1, 15, 9 al.—II.Derivv.A.Găbīnus, a, um, adj., of or belonging to Gabii, Gabine:B.ager,
Varr. L. L. 5, § 33 Müll.; Liv. 3, 8: via, leading from Rome to Gabii (called also Praenestina via), Liv. 2, 11; 3, 6; 5, 49:urbs,
i. e. Gabii, Ov. F. 2, 709: saxum, quarried at Gabii, of superior quality, Tac. A. 15, 43:cinctus, v. 2. cinctus: vicinitas,
Cic. Planc. 9, 23:res,
Liv. 1, 54:Juno,
worshipped at Gabii, Verg. A. 7, 682.— Subst.: Găbīni, ōrum, m., plur., the inhabitants of Gabii, Gabines, Liv. 1, 54.— -
13 Gabii
Găbĭi, ōrum, m. [Sanscr. gambhas, mouth; Gr. gamphê, jaw; cf. Saxon camb; Engl. comb ], an ancient city of Latium founded by the Sicilians, twelve miles from Rome and eleven from Prœneste, now Castiglione, Liv. 1, 53 sq.; 24, 10; 26, 9; Verg. A. 6, 773; Hor. Ep. 1, 11, 7; 1, 15, 9 al.—II.Derivv.A.Găbīnus, a, um, adj., of or belonging to Gabii, Gabine:B.ager,
Varr. L. L. 5, § 33 Müll.; Liv. 3, 8: via, leading from Rome to Gabii (called also Praenestina via), Liv. 2, 11; 3, 6; 5, 49:urbs,
i. e. Gabii, Ov. F. 2, 709: saxum, quarried at Gabii, of superior quality, Tac. A. 15, 43:cinctus, v. 2. cinctus: vicinitas,
Cic. Planc. 9, 23:res,
Liv. 1, 54:Juno,
worshipped at Gabii, Verg. A. 7, 682.— Subst.: Găbīni, ōrum, m., plur., the inhabitants of Gabii, Gabines, Liv. 1, 54.— -
14 Gabini
Găbĭi, ōrum, m. [Sanscr. gambhas, mouth; Gr. gamphê, jaw; cf. Saxon camb; Engl. comb ], an ancient city of Latium founded by the Sicilians, twelve miles from Rome and eleven from Prœneste, now Castiglione, Liv. 1, 53 sq.; 24, 10; 26, 9; Verg. A. 6, 773; Hor. Ep. 1, 11, 7; 1, 15, 9 al.—II.Derivv.A.Găbīnus, a, um, adj., of or belonging to Gabii, Gabine:B.ager,
Varr. L. L. 5, § 33 Müll.; Liv. 3, 8: via, leading from Rome to Gabii (called also Praenestina via), Liv. 2, 11; 3, 6; 5, 49:urbs,
i. e. Gabii, Ov. F. 2, 709: saxum, quarried at Gabii, of superior quality, Tac. A. 15, 43:cinctus, v. 2. cinctus: vicinitas,
Cic. Planc. 9, 23:res,
Liv. 1, 54:Juno,
worshipped at Gabii, Verg. A. 7, 682.— Subst.: Găbīni, ōrum, m., plur., the inhabitants of Gabii, Gabines, Liv. 1, 54.— -
15 altē
altē adv. with comp. [altus], high, on high, from above, loftily: cruentum alte tollens pugionem: dextram alte extulit, V.: puer alte cinctus, H.: se tollere altius: altius praecincti, H. — Meton., deep, deeply, far: ferrum haud alte in corpus descendisse, L.: alte volnus adactum, V.: frigidus imber Altius ad vivum persedit, V.: sulcus altius impressus. — Fig., highly, loftily: alte spectare: altius se efferre.—Deeply, profoundly: altius aspicere: aliquid repetendum altius.—From afar, remotely: alte petitum prooemium, far-fetched: oratio tam alte repetita: altius expedire, from the beginning, Ta.* * *altius, altissime ADVhigh, on high, from above, loftily; deep, deeply; far, remotely; profoundly -
16 alticinctus
alticinctus adj. [alte + cinctus], high-girded, i. e. active, busy, Ph.* * *alticincta, alticinctum ADJhigh-girded; active, busy -
17 cīnctūtus
cīnctūtus adj. [2 cinctus], girded, girt (rare): Luperci, O.: Cethegi, i. e. the ancients, H.* * *cinctuta, cinctutum ADJwearing girdle or loin-cloth; girded/girt; (as ancients whose toga was girded) -
18 accingo
ac-cingo, nxi, nctum, 3, v. a.I.Lit., to gird to or on, to gird round or about (in prose, first after the Aug. per.;B.in poetry, a favorite word with Verg.): lateri ensem,
Verg. A. 11, 489; and med., to gird one's self:accingitur ense,
id. ib. 7, 640; cf.:quo (ense) fuit accinctus,
Ov. M. 6, 551; so,ferro,
Tac. A. 6, 2.—Transf., to arm, equip, furnish, provide:II.facibus pubes accingitur,
Verg. A. 9, 74:gladiis accincti,
Liv. 40, 13;hence: accinctus miles,
an armed soldier, Tac. A. 11, 18:ornat Phraaten accingitque (sc. diademate imposito) paternum ad fastigium,
id. ib. 6, 32:accinctus gemmis fuigentibus ensis,
Val. Fl. 3, 514.Fig.A.In gen., to endow, provide; in medicine:B.magicas accingier artes,
to have recourse to, Verg. A. 4, 493.—In part.: accingere se or accingi, to enter upon or undertake a thing, girded, i. e. well prepared, to prepare one's self, make one's self ready (taken from the girding of the flowing robes when in active occupation); constr. absol., with ad, in, dat., or inf.:b.tibi omne est exedendum, accingere,
make yourself ready, Ter. Ph. 2, 2, 4; so id. Eun. 5, 9, 30; Lucr. 2, 1043:illi se praedae accingunt,
Verg. A. 1, 210:accingi ad consulatum,
Liv. 4, 2; in Tac. very often actively, to make any one ready for something:turmas peditum ad munia accingere, A. 12, 31: accingi ad ultionem,
id. H. 4, 79:in audaciam,
id. ib. 3, 66 al.; with inf.:accingar dicere pugnas Caesaris,
Verg. G. 3, 46;so: navare operam,
Tac. A. 15, 51.—Also in the active form, as v. neutr. = se accingere: age, anus, accinge ad molas, Pompon. ap. Non. 469, 28 (Rib. Com. Rel. p. 235):A.accingunt omnes operi,
all go vigorously to the work, Verg. A. 2, 235.—Hence, ac-cinctus, a, um, P. a., well girded.Lit.: cujus aut familiaris habitus condecentior aut militaris accinctior, Auson. Grat. Act. 27.—B. -
19 alticinctus
altĭcinctus, a, um, adj. [alte-cinctus], high-girded, i. e. active, busy (cf. accingo, II. B.):ex alticinctis unus atriensibus,
Phaedr. 2, 5, 11. -
20 altus
1.altus, a, um, participle from alo., lit., grown or become great, great (altus ab alendo dictus, Paul. ex Fest. p. 7 Müll.; cf. the Germ. gross with the Engl. grow), a polar word meaning both high and deep.A.Seen from below upwards, high.I.Lit.: IN ALTOD MARID PVCNANDOD, etc., Columna Duilii; so, maria alta, Liv. Andron. ap. Macr. S. 6, 5, 10; id. ib. ap. Prisc. p. 725 P.: aequor, Pac. ap. Varr. L. L. 7, § 23 Müll.: parietes, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44:II.sub ramis arboris altae,
Lucr. 2, 30:acervus,
id. 3, 198 al.:columellam tribus cubitis ne altiorem,
Cic. Leg. 2, 26, 66:altior illis Ipsa dea est colloque tenus supereminet omnes,
taller, Ov. M. 3, 181:altis de montibus,
Verg. E. 1, 83:umbras Altorum nemorum,
Ov. M. 1, 591 al. —With the acc. of measure:clausi lateribus pedem altis,
a foot high, Sall. H. Fragm. 4, 39 Gerl.; cf. Lind. C. Gr. I. p. 215.—With gen.:triglyphi alti unius et dimidiati moduli, lati in fronte unius moduli,
Vitr. 4, 3:majorem turrim altam cubitorum CXX.,
id. 10, 5:alta novem pedum,
Col. 8, 14, 1:singula latera pedum lata tricenum, alta quinquagenum,
Plin. 36, 13, 19, § 4.—Trop., high, lofty, elevated, great, magnanimous, high-minded, noble, august, etc.:(α).altissimus dignitatis gradus,
Cic. Phil. 1, 6, 14; so id. Clu. 55; id. Dom. 37.—Of mind or thought:te natura excelsum quendam videlicet et altum et humana despicientem genuit,
Cic. Tusc. 2, 4, 11:homo sapiens et altā mente praeditus,
highminded, id. Mil. 8:qui altiore animo sunt,
id. Fin. 5, 20, 57 al. —So of gods, or persons elevated in birth, rank, etc.;also of things personified: rex aetheris altus Juppiter,
Verg. A. 12, 140:Apollo,
id. ib. 10, 875:Caesar,
Hor. C. 3, 4, 37:Aeneas, i. e. deā natus,
id. S. 2, 5, 62:Roma,
Ov. Tr. 1, 3, 33:Carthago,
Prop. 2, 1, 23 al. —Of the voice, high, shrill, loud, clear:Conclamate iterum altiore voce,
Cat. 42, 18:haec fatus altā voce,
Sen. Troad. 196:altissimus sonus,
Quint. 11, 3, 23 (cf.:vox magna,
Ov. Tr. 4, 9, 24; Juv. 4, 32).— Subst.: altum, i, n., a height:sic est hic ordo (senatorius) quasi propositus atque editus in altum,
on high, Cic. Verr. 2, 3, 41, § 98:aedificia in altum edita,
Tac. H. 3, 71:quidquid in altum Fortuna tulit, ruitura levat,
Sen. Agam. 100.—Esp.(Sc. caelum.) The height of heaven, high heaven, the heavens:(β).ex alto volavit avis,
Enn. Ann. 1, 108:haec ait, et Maiā genitum demisit ab alto,
Verg. A. 1, 297.—Still more freq.,(Sc. mare.) The high sea, the deep, the sea: rapit ex alto navīs velivolas, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 224:B.ubi sumus provecti in altum, capiunt praedones navem illam, ubi vectus fui,
Plaut. Mil. 2, 1, 39; so id. Men. 1, 2, 2; id. Rud. prol. 66; 2, 3, 64:terris jactatus et alto,
Verg. A. 1, 3:in altum Vela dabant,
id. ib. 1, 34:collectae ex alto nubes,
id. G. 1, 324:urget ab alto Notus,
id. ib. 1, 443 al.:alto mersā classe,
Sil. 6, 665:ab illā parte urbis navibus aditus ex alto est,
Cic. Verr. 2, 5, 32:in alto jactari,
id. Inv. 2, 31, 95:naves nisi in alto constitui non poterant,
Caes. B. G. 4, 24:naves in altum provectae,
id. ib. 4, 28: scapha in altum navigat, Sall. Fragm.—So in the plur.:alta petens,
Verg. A. 7, 362.— Trop.:quam magis te in altum capessis, tam aestus te in portum refert,
Plaut. As. 1, 3, 6:imbecillitas... in altum provehitur imprudens,
Cic. Tusc. 4, 18, 42:te quasi quidam aestus ingenii tui in altum abstraxit,
id. de Or. 3, 36, 145.—Seen from above downwards, deep, profound.I.Lit. (hence sometimes opp. summus): Acherusia templa alta Orci, salvete, Enn. ap. Varr. L. L. 7, 2, 81; Cic. Tusc. 1, 21, 48:II.quom ex alto puteo sursum ad summum escenderis,
Plaut. Mil. 4, 4, 14:altissimae radices,
Cic. Phil. 4, 5:altae stirpes,
id. Tusc. 3, 6, 13:altissima flumina,
Caes. B. C. 3, 77:altior aqua,
id. ib. 1, 25:alta theatri Fundamenta,
Verg. A. 1, 427:gurgite in alto,
in the deep whirlpool, id. E. 6, 76:altum vulnus,
id. A. 10, 857; Petr. 136; Sen. Troad. 48:altum totā metitur cuspide pectus,
Sil. 4, 292; so id. 6, 580 al.:unde altior esset Casus,
Juv. 10, 106.—With the abl. of measure:faciemus (scrobes) tribus pedibus altas,
Pall. Jan. 10, 3.—Trop. (more freq. in and after the Aug. per.), deep, profound:C.somno quibus est opus alto,
Hor. S. 2, 1, 8; so Liv. 7, 35:sopor,
Verg. A. 8, 27:quies,
id. ib. 6, 522:silentium,
id. ib. 10, 63; Quint. 10, 3, 22:altissima tranquillitas,
Plin. Ep. 2, 1:altissima eruditio,
id. ib. 4, 30:altiores artes,
Quint. 8, 3, 2.— Subst.: altum, i, n., the depth, i. e. what is deep or far removed:ex alto dissimulare,
Ov. Am. 2, 4, 16:non ex alto venire nequitiam, sed summo, quod aiunt, animo inhaerere,
Sen. Ira, 1, 16 med. al.—Hence, ex alto repetere, or petere, in discourse, to bring from far; as P. a., farfetched:quae de nostris officiis scripserim, quoniam ex alto repetita sunt,
Cic. Fam. 3, 5:quid causas petis ex alto?
Verg. A. 8, 395 (cf.:alte repetere in the same sense,
Cic. Sest. 13; id. Rep. 4, 4, and v. al. infra).—Poet., in reference to a distant (past) time: cur vetera tam ex alto appetissis discidia, Agamemno? Att. ap. Non. 237, 22 (altum: vetus, antiquum, Non.); cf. Verg. G. 4, 285.—With the access. idea of venerable (cf. antiquus), ancient, old:A. I.genus alto a sanguine Teucri,
Verg. A. 6, 500:Thebanā de matre nothum Sarpedonis alti,
id. ib. 9, 697;genus Clauso referebat ab alto,
Ov. F. 4, 305:altā gente satus,
Val. Fl. 3, 202:altis inclitum titulis genus,
Sen. Herc. Fur. 338.— Adv.: altē, and very rarely altum, high, deep (v. supra, altus, P. a. init.).Lit.:II.alte ex tuto prospectum aucupo,
Att. Trag. Rel. p. 188 Rib.:colomen alte geminis aptum cornibus,
id. ib. p. 221:alte jubatos angues,
Naev. ib. p. 9:jubar erigere alte,
Lucr. 4, 404:roseā sol alte lampade lucens,
id. 5, 610:in vineā ficos subradito alte, ne eas vitis scandat,
Cato, R. R. 50:cruentum alte extollens pugionem,
Cic. Phil. 2, 12, 28: non animadvertis cetarios escendere in malum alte, ut perspiciant pisces? Varr. ap. Non. 49, 15:(aër) tollit se ac rectis ita faucibus eicit alte,
Lucr. 6, 689:dextram Entellus alte extulit,
Verg. A. 5, 443:alte suras vincire cothurno,
high up, id. ib. 1, 337:puer alte cinctus,
Hor. S. 2, 8, 10, and Sen. Ep. 92:unda alte subjectat arenam,
Verg. G. 3, 240:Nihil tam alte natura constituit, quo virtus non possit eniti,
Curt. 7, 11, 10: alte maesti in terram cecidimus, from on high, Varr. ap. Non. 79, 16:eo calcem cribro succretam indito alte digitos duo,
to the height of two fingers, Cato, R. R. 18, 7; so Col. R. R. 5, 6, 6.— Comp.:quae sunt humiliora neque se tollere a terrā altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37:tollam altius tectum,
id. Har. Resp. 15, 33:altius praecincti,
Hor. S. 1, 5, 5:pullus in arvis altius ingreditur,
Verg. G. 3, 75:caput altius effert,
id. ib. 3, 553:altius atque cadant imbres,
id. E. 6, 38 ubi v. Forb.:altius aliquid tenere,
Sen. Q. N. 1, 5.— Sup.: [p. 96] cum altissime volāsset (aquila), Suet. Aug. 94.—Trop.:B. I.alte natus,
Albin. 1, 379 (cf.: altus Aeneas, supra, P. a., A. II.):alte enim cadere non potest,
Cic. Or. 28, 98:video te alte spectare,
id. Tusc. 1, 34, 82; id. Rep. 6, 23, 25.— Comp.:altius se efferre,
Cic. Rep. 6, 23, 25; 3, 3, 4:altius irae surgunt ductori,
Verg. A. 10, 813:altius aliquid agitare,
Cels. 1 prooem.:attollitur vox altius,
Quint. 11, 3, 65:verbis altius atque altius insurgentibus,
id. 8, 4, 27.— Sup.:Ille dies virtutem Catonis altissime illuminavit,
Vell. 2, 35:ingenium altissime adsurgit,
Plin. Ep. 8, 4.—Lit.:II.ablaqueato ficus non alte,
Cato, R. R. 36:ferrum haud alte in corpus descendere,
Liv. 1, 41:alte vulnus adactum,
Verg. A. 10, 850; Ov. M. 6, 266; Curt. 4, 6, 18; Cels. 5, 26, 30:timidum caput abdidit alte,
Verg. G. 3, 422:alte consternunt terram frondes,
deeply strew, id. A. 4, 443:ut petivit Suspirium alte!
Plaut. Cist. 1, 1, 58 (cf.:ingentem gemitum dat pectore ab imo,
Verg. A. 1, 485):inter cupam pertundito alte digitos primorīs tres,
Cato, R. R. 21, 2:minimum alte pedem,
Col. de Arb. 30.— Comp.:ne radices altius agant,
Col. 5, 6, 8:terra altius effossa,
Quint. 10, 3, 2:cum sulcus altius esset impressus,
Cic. Div. 2, 23, 50:frigidus imber Altius ad vivum persedit, Verg G. 3, 441: tracti altius gemitus,
Sen. Ira, 3, 4, 2.— Sup.:(latronibus gladium) altissime demergo,
App. M. 2, 32.—Trop., deeply, profoundly, far, from afar:2.privatus ut altum Dormiret,
Juv. 1, 16:alte terminus haerens,
Lucr. 1, 77:longo et alte petito prooemio respondere,
Cic. Clu. 21, 58:ratio alte petita,
Quint. 11, 1, 62:alte et a capite repetis, quod quaerimus,
Cic. Leg. 1, 6, 18; id. Rep. 4, 4, 4; id. Sest. 13, 31.— Comp.:qui altius perspiciebant,
had a deeper insight, Cic. Verr. 1, 7, 19:quae principia sint, repetendum altius videtur,
must be sought out more deeply, id. Off. 1, 16:altius repetitae causae,
Quint. 11, 1, 62:de quo si paulo altius ordiri ac repetere memoriam religionis videbor,
Cic. Verr. 4, 105:Hisce tibi in rebus latest alteque videndum,
Lucr. 6, 647:altius supprimere iram,
Curt. 6, 7, 35:altius aliquem percellere,
Tac. A. 4, 54:altius metuere,
id. ib. 4, 41:altius animis maerere,
id. ib. 2, 82:cum verbum aliquod altius transfertur,
Cic. Or. 25, 82:Altius omnem Expediam primā repetens ab origine famam,
Verg. G. 4, 285;so,
Tac. H. 4, 12:altius aliquid persequi,
Plin. 2, 23, 31, § 35:hinc altius cura serpit,
id. 4, 11, 13, § 87.— Sup.:qui vir et quantus esset, altissime inspexi,
Plin. Ep. 5, 15, 5.
См. также в других словарях:
Cinctus — (lat.), 1) gegürtet; daher C. gabinus (röm. Ant.), die aufgegürtete Toga, s. u. Toga; 2) (Bot.), umgeben od. umhüllt … Pierer's Universal-Lexikon
CINCTUS — non Togae, sed Tunicae tantum erat, apud Romanos. Cum enim Toga utrumque brachium, aut saltem sinistrum cohiberet, totumque corpus involveret, cingi nullâ aliâ ratione potuit, quin eâdem cincturâ aut utrumque aut saltem laevum brachium… … Hofmann J. Lexicon universale
Cinctus — Cịnctus [lateinisch »Umgürtung«] der, / , in der römischen Frühzeit die als Wulst um den Leib geschlungene Toga. Der Cinctus war Kampftracht, deshalb konnte Mars noch in der Kaiserzeit mit dem Cinctus dargestellt werden. Eine Sonderform war… … Universal-Lexikon
Cinctus — Der Cinctus war bei den alten Römern ein kurzer Rock, der den Oberleib nackt ließ. Der Cinctus wurde durch einen Riemen gehalten, der einen Vorgänger des Gürtels darstellt. Siehe auch: Liste der Kleidungsstücke, Gabinus cinctus … Deutsch Wikipedia
Cinctus — Cinc|tus [ts...] der; , [... tu:s] <aus lat. cinctus »Gürtel, Gurt«> altröm. Toga, die als Wulst um den Leib geschlungen od. unter die Schulter gelegt wurde … Das große Fremdwörterbuch
CINCTUS Gabinus fuit — cum Togae lacinia laevo brachio subducta, in tergum reiciebatur, ac retrahebatur ad pectus atque ita in nodum colligabatur, ut togam contraheret, et breviorem ac strictiorem redderet. Eius origo haec: Cum Toga logum ac redundans vestimentum esset … Hofmann J. Lexicon universale
CINCTUS et PRAECINCTUS — pro milite, apud Vulcatium Gallicanum, in Avidio Cassio, c. 6. ut si quis cinctus inveniretur, apud Daphnem, discinctus rediret. Petronius, Qui pelago credit, magno se foenore tollit. Qui pugnas et castra petit, praecinigut aurô. Propter pecuniam … Hofmann J. Lexicon universale
Cinctus Gabīnus — Cinctus Gabīnus, s. Toga … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Parus cinctus — Poecile cinctus Mésange lapone … Wikipédia en Français
Poecile cinctus — Mésange lapone … Wikipédia en Français
Cryptocentrus cinctus — Gobie soufre Pour les articles homonymes, voir Gobie jaune … Wikipédia en Français